Panny mądre i głupie – opowieść nieoczywista

Przypowieść o 10 pannach „podprogowo” próbuje wcielić czytelnika  w postawę owych 5 panien mądrych: przezornych, przygotowanych, zapobiegliwych. Ja tak przynajmniej mam…

Tymczasem – trzeba pamiętać o biblijnym napomnieniu: by ten kto stoi, baczył, aby nie upaść. Trzeba nam mieć świadomość, że Jezus wprost mówi o nas, że „źli jesteśmy” – czyli słabi, niestali, skłonni sami z siebie do złego, w związku z czym potrzebujemy cały czas zabiegać o światło dobrych uczynków. Jako zaproszeni do bycia synami dnia, światłości, podążający w pochodzie życia na spotkanie z Oblubieńcem, by spędzić wieczność w weselu z Bogiem, mamy wolność w decydowaniu, czy zasilimy „stronnictwo” mądrych, czy głupich w tym świecie. Owo zasilanie dokonuje się przez gromadzenie oliwy radości w pełnieniu woli Bożej i nakazów Ewangelii – przez Jej studiowanie, realizacji życia wg Jej wymogów, pełniąc dobre uczynki, jako inspirowane z Ducha Świętego, w jego mocy.

Całkiem świeżo mam w pamięci zgiełk, by nie użyć mocniejszego słowa, jaki podniósł się w jednym z medium społecznościowych, z którego korzystam. Jedno zdanie poderwało taką falę, jakby ze sto Lewiatanów wyskoczyło z morza! Zdanie, które pojawiło się wskutek zaśnięcia, zlekceważenia konieczności czuwania napełniło mnie niepokojem. Tym bardziej, że Jezus wczoraj przestrzegał:  jeśli taki zły sługa powie sobie w duszy: „Mój pan się ociąga z powrotem”, i zacznie bić swoje współsługi, i będzie jadł i pił z pijakami, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. Każe surowo go ukarać i wyznaczy mu miejsce z obłudnikami. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.

 Nie pozostaje zatem nic innego, jak skupić się na magazynowaniu oliwy, by w oznaczonym dniu nie mieć drzwi zamkniętych przed nosem!