O Boże, daj mi ciemność, ciemność i ciszę, i taką moc tajemną, żeby nie słyszeć. I sławę bezimienną, i drogę bezpowrotną… O Boże, daj mi ciemność i samotność.
Źródło: Modlitwa w tłoku – Kazimiera Iłłakowiczówna
Już wiem, po czyją biografię sięgnę po Tuwimie. Przeczytawszy już samą tylko notkę informacyjną widzę, że po prostu trzeba!
Discover more from Verum Elevans Hominem
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Warto, miałam wczoraj gorszy dzień postanowiłam zaczerpnąć poezji iłławiczównej, na wczorajszy wieczór wybrałam wiersz,, Obrona”
Tez mocny wiersz!
Przywołam go tu w całości:
Ciekawe, jakie doświadczenia nurtowały serce i duszę Autorki utworu, kiedy go tworzyła? Kto wie, może się tego dowiem? Wówczas na pewno podziele się wiedzą! 🙂
Co Pani powie o tym wierszu?
W moim odczuciu ten wiersz jest wołaniem o pomoc,wołaniem do Boga. Gdy doznajemy zawodu zwracamy się do Niego bo wiemy że nas nie opuścić w ciężkich chwilach. Czytając ten wiersz w pierwszej chwili nasuwa mi się obraz Męki Chrystusa wzgardzony, popychany, szarpany i nadzieja w Bogu. Sorry za takie porównanie ale takie mam odczucia po przeczytaniu tego wiersza