Diabeł zawsze pokazuje kopytko

Rozmowa n/t celibatu oraz relacji pomiędzy kapłanem a kobietą. Bardzo wartościowy głos Pani Miry Jankowskiej w kwestii okazywania uczuć i emocji, brania za nie odpowiedzialności. Także o. Paweł Kozacki bardzo pozytywnie, choć w mojej ocenie, bardzo świecko. Ciekawą myśl poddał pod rozwagę: „Patrząc z zewnątrz, można różne rzeczy zobaczyć” – a tym samym źle ocenić sytuację, skazać kogoś na odrzucenie, niesprawiedliwy osąd.

Ostatni z zabierających głos gości, ks. Marcin Szczerbiński dał świadectwo Prawdzie. Mówił o Bogu, o łasce Bożej, o kierownictwie duchowym i życiu duchowym, które to życie – poddawane formacji i wzrostowi, gwarantuje dobre przeżywanie celibatu oraz właściwe relacje kapłańsko – damskie, a w kontekście Kościoła – wszystkie inne. Podsumowanie wypowiedzi ks. Marcina przez Pana Hołownię jest tym tytułowym „kopytkiem”, którego znakiem rozpoznawczym jest gaszenie ducha oraz zawoalowane: szyderstwo i brak zachęty, formalnie i wprost do pracy na rzecz  zwycięstwa, sukcesu.


Discover more from Verum Elevans Hominem

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Ten wpis został opublikowany w kategorii behawioryzm, Dzieje, Rebelya, Variae, Życie Duchowe i oznaczony tagami , , , , , , , , , , , , , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Zostaw komentarz