Tak się zastanawiam, do jakiego źródła trzeba być podłączonym, by mieć taką stalową kondycję, jak Tadeusz Mleczek i Krzysztof Wiatrowski, którzy w ciągu 4 dni, przemieszczając się jedynie za pomocą siły własnych mięśni, przemierzyli trasę od morza aż do Tatr, na Rysy.
A wszystko po to, by sprawdzić siebie w ekstremalnych warunkach oraz by zwrócić uwagę opinii publicznej na dzieci niepełnosprawne, które potrzebują pomocy dorosłych.
W kontekście dzisiejszego święta Przemienienia Pańskiego, patrzę na Piotra, Jakuba i Jana, „filary Kościoła” i widzę, do jakiego oni Źródła byli podłączeni. Dosłownie! Jezus objawił im swoją Boskość, odsłonił przed Nimi swoje Bóstwo! I choć oni jakby zszokowani, „nie ogarniali” wtedy, tam, na Taborze tego wydarzenia, to z całą pewnością wiedzieli co z tym doświadczeniem zrobić, kiedy Chrystus wstąpił do nieba a potem zesłał Ducha Świętego.
Myślę też sobie o kolejnych pokoleniach chrześcijan, czerpiących z tego samego Źródła, co Piotr, Jakub i Jan; o ludziach, którzy w imię Jezusa Chrystusa i Jego Ewangelii oddawali swe życie za Prawdę, Dobro, Piękno. To nie może dziać się jedynie za sprawą ludzkich wysiłków. Zresztą – do czego one prowadzą, jaką gorycz wlewają w ludzkie serca – świetnie wg mnie pokazuje film pt „Szara strefa” z 2001 roku, obrazu, który wyreżyserował Tim Blake Nelson.
Ci, którzy czerpią ze Źródła, jakim jest Jezus Chrystus, sięgają po świętość, czyli budują z pomocą łaski Bożej. Ci natomiast, którzy hołdują li tylko duchowości, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż spalają się na swoim własnym działaniu, często polegającym na pełnieniu uczynków religijnych. Źródeł duchowości jest masa. Źródło świętości jest tylko Jedno.
Co dla nas wynika w Przemienienia Pańskiego? Myślę, że przede wszystkim to, iż mimo, że bywa tak, że „tracimy” niekiedy głowę wobec tego, co Pan na objawia o nas i dla nas, to zawierzając Mu codziennie siebie, oddając się Mu pod opiekę, wszystkie te doświadczenia jakie On dla nas przygotował i w nich nam towarzyszy, wydadzą odpowiedni owoc we właściwym czasie.
Discover more from Verum Elevans Hominem
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ja pamiętam taką sytuację podczas Mszy Świętej, gdy wydarzyło się coś, czego zupełnie nie rozumiałam (nie chcę mówić, co to było). Prosiłam Boga, by pomógł mi zrozumieć, co to znaczy. W słowie końcowym, przed błogosławieństwem, celebrans powiedział, nawiązując do Ewangelii z tamtego dnia, że nie wszystko musimy rozumieć teraz, w tej chwili. Potraktowałam to jako odpowiedź.
Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha 🙂