Minął I tydzień Wielkiego Postu Anno Domini 2014. Choć naszymi pierwszymi skojarzeniami z Postem są pokuta, umartwienie, może zaduma, to i tak w praktyce bywa potwierdzoną, obawa, że w tym czasie ograniczymy się co najwyżej do niechodzenia na dyskoteki, czy niejedzenia słodyczy. Zapominamy coraz częściej o duchowym wymiarze Wielkiego Postu. Ma on służyć polepszeniu naszych relacji z Bogiem. Ma nam pokazać, jak wiele (lub jak niewiele) jesteśmy w stanie poświęcić dla Jezusa. Tak naprawdę, to można śmiało powiedzieć, że czas Wielkiego Postu, czas przejściowy, ma nas przygotować do czasu wiecznego, nieprzemijającego, do Zmartwychwstania. Ono zaś ma nadawać ton całemu naszemu życiu w doczesności. Wybory, które podejmujemy tu, na ziemi, powinny być zanurzone w łasce i miłosierdziu; mają utrwalać w ciągłości cnoty nie zaś sprawiać, że się jedynie lepiej poczujemy: zdrowotnie, czy psycho-duchowo.
Ćwiczenia duchowe ku temu konieczne są jednak dość trudne, dlatego chętnie od nich uciekamy.
Ale nie możemy zapomnieć, że mimo wszystko są one nam bardzo potrzebne.
Pomocna w zbliżeniu się do Boga może być refleksja nad Czterema Prawami Życia Duchowego.
PRAWO PIERWSZE: Bóg ciebie miłuje. Przygotował dla twojego życia wspaniały plan zbawienia.
Jezus mówi: „Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości” (Jan 10,10) Chrystus chce, aby nasze życie było pełne, jednak większość ludzi nie posiada takiego „życia w obfitości”…
PRAWO DRUGIE: Człowiek jest oddzielony od Boga, od Jego planu zbawienia przez grzech.
Grzech, czyli dobrowolne odrzucenie Bożej pomocy, zatruwa nasze życie i pozbawia nas szczęścia. Sami nie jesteśmy w stanie pokonać dzielącej Boga i nas przepaści…
PRAWO TRZECIE: Jezus Chrystus jest jedynym Pośrednikiem między Bogiem a człowiekiem.
„Ja jestem drogą i prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie”
(Jan 14, 6)
PRAWO CZWARTE: Trzeba przyjąć Chrystusa w sposób osobisty, trzeba uwierzyć w Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela.
Musimy postawić Boga na pierwszym miejscu. Uczynić Jego wolę, naszą; pozwolić Mu realizować wobec nas Jego plan zbawienia.
Discover more from Verum Elevans Hominem
Subscribe to get the latest posts sent to your email.